Am  
У вагоне раздзяўбаным
     C
У турму вязуць мяне
      G
Мае сьвет чатыры бокі
     Am
Ды мяне няма нідзе

     Am  
Як расплюшчыў свае вочы - 
     C
Сумна стала на душы.
     G
Па шчаках пацеклі сьлёзы.
     Am  
І я зразумеў тады,

Прыпеў:
      Am
Чорны хлеб і гарбата – 
       C            
Спадарожнікі самоты.
      G
А мы ўсё шукаем шчасьця,
      Am
Што завецца свабодай.

     Am
Вось сястрычка запытае:
     C
“А дзе брацік мой, матуля?”
     G
За жалезнымі дзьвярыма
     Am
У цеснай камеры бядуе.

Прыпеў:
     Am
Чорны хлеб і гарбата – 
     C
Спадарожнікі самоты.
     G
А мы ўсё шукаем шчасьця,
     Am
Што завецца свабодай.

     Am
Сьвятло ў каморы згасне.
     C
Тут і бойка распачнецца.
     G
Маладога шчымяць вязьня,
     Am
Ды лязо яму ў сэрца.

     Am
Цела выкінуць на сьметнік.
     C
Адляціць душа за сьмерцьцю.
     G
Як чатыры бокі сьвету
     Am
Назаўсёды ў гэтым сьвеце

Прыпеў:
     Am
Чорны хлеб і гарбата – 
     C
Спадарожнікі самоты.
     G
А мы ўсё шукаем шчасьця,
     Am
Што завецца свабодай.

     Am
Чорны хлеб і гарбата – 
     C
Спадарожнікі самоты.
     G
А мы ўсё шукаем шчасьця,
     Am
Што завецца свабодай

C
Хлопцы-балахоўцы
Эй, вы хлопцы, хлопцы-балахоўцы,
Am
Сярод нас старыя,
G
Сярод нас малойцы.

C
Смела мы сваімі
F
Шаблямі рубілі – 
C
Чырвоныя пачвары,
G
Ажно літасьці прасілі.
C
І нічога, калі ўбачым
F
Здрадніцкія каркі,
Am
Нашы коні варанныя,
G
Як летнія маланкі.

Не ўцякуць ад нас бальшывіцкія прыслугі,
Атрымаюць кулю, ці паспрабуюць пугі.
Нам галоўнае - здабыць свабоду,
Прыпыніць навалу з бальшывіцкага Усходу.

Хлопцы-балахоўцы
Эй, вы хлопцы, хлопцы-балахоўцы,
Сярод нас старыя, сярод нас малойцы.

Ёсць у нас стрэльбы , ёсць у нас гарматы,
Конніцца шальная і пляваць на страты.
Не хацім ў кайданах жыць мы ў галечы,
Лепей вольнаму ў бойцы ганарова легчы.

Хлопцы-балахоўцы
Эй, вы хлопцы, хлопцы-балахоўцы,
Сярод нас старыя, сярод нас малойцы.

Як мы білі вас зацята, так і будзем біць,
Мы спрадвеку жылі тут і далей будзем жыць.
Кожны ў нашым войску вольны і смелы,
Кожны з нас нясе сцяг бел-чырвона-белы.

Хлопцы-балахоўцы
Эй, вы хлопцы, хлопцы-балахоўцы,
Сярод нас старыя, сярод нас малойцы.

Bm G 
Не жаўнеры то былі – гэта былі каты,
Em F#
Што на чорных варанках звозілі ў Курапаты.
У ямы там бязвінных тышчамі кідалі,
Перад тым як кінуць у патыліцу стралялі.
Колькі год ужо прайшло, а той боль усё не сціхае,
Памяць наша краваточыць, сэрца разрывае.
Колькі жонак аўдавела, колькі дзетак сірат,
Так на нашу зямлю зазірнуў цар Ірад.

Em G D A
Але гэта не забыта, і ні хто з іх не забыты,
G Em F# 
З тых хто ў Курпатах без віны забіты.

Не купальскіх вогнішчаў полымя пылала,
Гэта нашы вёскі цётка смерць прыбрала.
Не звяртаючы ўвагу малы то ці стары,
Зажыва гарэлі Хатыні жыхары.
За якія то заганы на такі пакуты,
Беларусаў асудзіў гэты д’ябл люты.
Ці то мала нам было той знявагі й смерці,
Трэба ўсё адлазу ў пакутах умерці.

Але гэта не забыта, і ні хто з іх не забыты,
З тых хто ў Хатыні без віны забіты.

Ці то мала такіх месцаў у нашым родным краю,
Дзе нас вынішчалі без літасці і жалю.
Дзе нас гартавалі агнём і жалезам,
А мы супрацьсталі чужаземным бесам.

Але гэта не забыта, і ні хто з іх не забыты,
З тых хто ў Беларусі без віны забіты.

Am           C            G               Dm
Дзеля кагосці стрэл у спіну прызначаны лёсам.
Am           C            G         Dm
Дзеля кагосці – стрэл, смех і смерць...
Am                       C            
Дзеля кагосці – Зямля-матухна,
 G               Dm         Am        C  G 
Ну а нашыя колы вязуць нас туды, дзе ляжыць
     Dm
Радыёактыўны снег.

Am           C            G    
Ведаешь, я так хацеў размаўляць 
           Dm
з табой у начной цішыні.
Am           C            G 
Ты павінен памятаць аб тым, 
              Dm
што мы самі пісалі правілы гэтай 
Dm
гульні.
Am                       C            
Ты павінен чуць мяне, але ты чуешь загадкавы гук, 
C
небяспечны свет.
 G               Dm         Am        C  G 
І ўсё патанула навокал у агню. І падае на нас
     Dm
Радыёактыўны снег.

Am           C            G               Dm
І можа нам пара паміраць, але нешта заве нас жыць.
Am           C            G               Dm
І нехта хацеў нас увесь час выбачаць, але мы так хацелі любіць!
Am                       C            
І кожны з нас, прайшоўшы свой шлях, паспеў пакінуць свой след.
 G               Dm         Am        C  G 
І калі мы зразумелі, што нешта не так, пайшоў
     Dm
Радыёактыўны снег.

Песня пачынаецца з рэфрэна.

Рэфрэн: | G | C G | C G | D |
| G | C G | C G | D G |

Куплет: | G | Em | Am | D | - 2 p
| Am | Am | Em | Em | C | C | G | G |
| Am | Am | Em | Em | C | C | D | D |

Простыя людзі добрай волі!
Скіньце ланцугі прапаганды і няволі!
Вайна не патрэбная ані вам, ані суседзям!
Мір – хатам, вайна – імпэрыям!

1. Мову нянавісьці, рыторыку вайны
Прыдумалі ў кабінэтах цынікі-скаты.
Па “зомбі-скрыне” расклалі па паліцах.
Маеш вобраз ворага! Хавай, піпл!

Вось табе дэвіз ад ілжэпрарока.
Вось табе кулямёт ад ілжэпатрыёта.
Генэрал, магчыма, выдасі мэдаль.
А сьвятар гарантуе лесьвіцу ў рай!

Простыя людзі добрай волі!
Скіньце ланцугі прапаганды і няволі!
Вайна не патрэбная ані вам, ані суседзям!
Мір – хатам, вайна – імпэрыям!

2. Для нас украінец – не “хахол”, паляк – ня “пшэк”,
Амэрыканец – не “піндос”!
Рускі – не “кацап”, узбэк – не “касаглазы”,
Грузін – ня “чурка”, літовец – ня “лабус”!

Адзіны падзел: ты злы ці добры?
Сучасныя людзі ці дзікія орды?
Твой шчыры выбар: чалавек ці пешка?
Зьвярыны ашчэр ці вясёлая ўсьмешка?

Простыя людзі добрай волі!
Скінтце ланцугі прапаганды й няволі!
Няхай ваююць падонкі ў кабінэтах!
Мір і спакой у чалавечых сэрцах!

Простыя людзі добрай волі!
Скіньце ланцугі прапаганды і няволі!
Вайна не патрэбная ані вам, ані суседзям!
Мір – хатам, вайна – імпэрыям!

C 
Адзін хлапец быў нясчастным,
G
На жыццё грашыў.
Am
За шчасцем за кардон
Em
Паддацца ён вырашыў.
F
Сябры засумавалі,
C Am
Рыдае сястра.
F
А ён быў упэнены
С
Што добра,
G C
Там, дзе нас няма.

F C G Am
А сёння ён, а сёння ён,
F C G Am
На цягніку пакінуў родны дом
F C G Am 
А сёння ён, а сёння ён,
F C G C
На цягніку пакінуў родны дом 

Батрачыў на будоўлях,
Праліў 107 патоў.
Хадзіў на караблях 
Да грынландскіх берегоў.
І Сцылла, і Харыбда,
І Бостан, і Нью-Йорк.
Але яму абрыдла – 
Збіраецца на ўсход.

А сёння ён, а сёння ён,
Па дому роднаму сумуе ён.
А сёння ён, а сёння ён,
Па дому роднаму сумуе ён.

Усіх грошай не заробіш,
Не возьмеш дзевак усіх.
Душы спакой і шчасця
За мяжою не знайсці!
У родным доме маці
Стамілася чакаць.
Сабесказаў ён: “Хопіць
Па свету вандраваць!”

А сёння ён, а сёння ён
Вяртаецца да дому сёння ён.
А сёння ён, а сёння ён
Вяртаецца да дому сёння ён.

А сёння ён, а сёння ён 
З сябрамі выпівае сёння ён.
А сёння ён, а сёння ён 
З сябрамі выпівае сёння ён.

B F B 
Вытрочвацца ў зомбі-скрыню, на БТ драчыць,
B Eb F 
У ложку да абеду дрыхнуць, на хакей схадзіць, -
Eb B Am Gm
Ты можаш хоць усё жыццё на дробязі спаліць!
B Eb F B 
Стырно бяры, сядай на ровар! Хопіць гаманіць!

Прыпеў:
B Eb B Eb B 
Па гарах ябашым, па гарах!
G D C F
Па гарах ябашым, па гарах!
B Eb B Am Gm
Па лугах, палях і рэках, па глухіх лясах!
B Eb F B 
Калі няма дарогі, то ябашым па гарах!

Чыноўнік тлуста пуза чэша на Дубаях,
Калгаснік свае грошы на аўто збірае.
А нам так не цікава, а ну яго нах!
У вандроўку мы збіраемся на роварах!

Прыпеў

Калі с касой старая прыйдзе і пужаць пачне,
Скажу: «Мадам, давайце шчыра: вам не да мяне!»
На адыход, старушка, мусіш выпіць ты віна!
За здароў'е раварыста п'юць усе да дна!

Прыпеў

Intro: D | D | D | G A | D | D | D | G D ||

D 
Я сьніў прыгожы сон:
G D
Гервасій Выліваха
D
У шахматы гуляў 
G A 
Кілішкамі ў шынку.
D
“Як жыць далей, герой?”
G D 
А ён сказаў мне: “Бляха!
D G 
Гарэлку дапілі,
A D
Давай па каньяку!”

І я крочу, і я крочу
У шынок, дзе нальюць днём і ноччу!
І я крочу, і я крочу:
Будзе скоч – не саскочу са скочу!

“Я роспач піў ладзьдзёй,
Гуляў са сьмерцю ў покер,
Напіўся ў ВКЛ,
Прачнуўся – у РБ.
Ды меў надзейны тыл:
Мой сябра Джоні Ўокер
З пад куляў і з шынку
Выносіў на сабе”.

Прыпеў

Я слухаў да відна, 
Што мне казаў Гервасій:
“Ня зробіш самагон
З жаночае сьлязы!
А хочаш кап-кап-кап 
У бары ёсьць півасій:
Пятнаццаць куфляў, каб
Ня бегаць два разы!”

Am D C G - Am
Калі нашыя танкі заедуць у Менск
Am D C G - Am
Я шмат каго павешу
Am D C G - Am
Калі нашыя танкі заедуць у Менск
Am D C G - Am
Я шмат каго павешу

Am D C G - Am
Капай сабе магілу сука падкалодная, мы цябе павесім!
Am D C G - Am
Капай сабе магілу сука падкалодная, мы цябе павесім!
Am D C G - Am
Гарадзенскія панкі паляць траву, у чарзе па піва
Am D C G - Am
Калі нашыя танкі заедуць у Менск-я буду шчаслівы!!!
Am D C G - Am
Гарадзенскія танкі
Am D C G - Am
Гарадзенскія панкі 4х

Em Bm
Дзецюкі, няўжо забылі,
Em Bm 
Як хацелі волі слаўнай.
Em Bm
Колькі нас ужо ў магіле,
Em Bm
Ў зямельцы ашуканай.

C G
Да і колькі маскалямі,
D Em
Будзем з вамі паганяцца.
C G
Ці нарэшце – мужыкамі,
C Em
Без абразы называцца.

Супраць нас цары-расейцы,
Яшчэ паны ды падпанкі.
Грукаюць ў нашы дзверы,
Ужо заняўшы нашы ганкі.

Што нам шыбініц баяцца,
Мураўёскіх гальштукоў.
Нам з кален трэба падняцца, 
Без чужых дарадчыкаў.

Дзецюкі, няўжо забылі,
Як хацелі волі слаўнай.
Колькі нас ужо ў магіле,
Ў зямельцы ашуканай.

Ёсць жа косы, ёсць сякеры,
Яська гаспадар с пад Вільні.
Ўсе мы разам касінеры,
З вамі шлях у нас адзіны.